Bu sözü bir yerde okumuştum. Aslında gönül yaraları, kırıklıkları Allah\’tan başka yöne dönüp ayrı kalan gönül parçalarının cehennem ateşiyle yanmasıdır. O parça yanıp, tıpkı kor haline gelen altının yabancı maddelerden arınması gibi \”ah eder\” ve yaratılmıştan yaratana yani Rabbimize döner. O ah, mazlumun ahı olur. Göklerdeki en değerli dualara karışır. Bir derinden iç geçiriş bile, ne tür bir acizliğin idraki olduğuna bağlı olarak, insanı göğe yükseltmeye yetebilir. Yaralarımızı, aziz ve hakim olan rabbimizin hikmetine bağlı olarak değerlendirmeliyiz.